• وبلاگ : تا ساحل اميد
  • يادداشت : انکارهاي ناتمام...
  • نظرات : 0 خصوصي ، 5 عمومي
  • ساعت دماسنج

    نام:
    ايميل:
    سايت:
       
    متن پيام :
    حداکثر 2000 حرف
    كد امنيتي:
      
      
     
    چه افسرده گي اي در اين نوشته بود.انسان ها بي احساس نمي شن .نمونش همين حس افسردگي اي که من تو اين نوشته ديدم.
    سلام به چالش ده کتاب دعوت شده ايد اميدوارم دعوتم را بپذيريد.
    يا حق
    پاسخ

    من يک دخترم، با همه ي احساسات دخترانه ي يک دختر، شايد خيلي احساسي تر از خيلي ها، فقط احساساتم را انکار مي کنم، همين... خوب است، خيلي خوب؛ خوب است که بلد باشي حست را انکار کني و حتي براي خودت هم نقش بازي کني، باور کني که اين حس را نداري! خيلي خوب است، توي جامعه ي امروز بايد همين طوري بود...