سلام.

منو ياد آقا جونم انداختي. شايد تو كه تو سه سالگي آقاجونتو از دست دادي به اندازه من كه تو بيست سالگي از دستش دادم نتوني عمق اين مصيبتو درك كني. يادش به خير.

آقاجونم آقاي يه شهر و چند تا روستا بود. يه سيد كه مردم حاجتشونو بواسطه اون از خدا مي گرفتند. سيدي كه الانم مردم نذرش مي كنن و از سر مزارش حاجت ميگيرن.

دلم خيلي براش تنگ شده. هنوزم وقتي يادش ميوفتم همون بغض سنگين لحظه رفتنش تو گلومه.

يه وقتايي بهش غبطه ميخورم. كاش يه كوچولو از بزرگيه اون تو وجود منم بود.