می خواهم به خودم بگویم: آرام باش، خونسرد باش، شاداب و پرانرژی باش، پرامید و استوار باش؛ آمدم به خودم بگویم: آن قدر توی زندگی زیبایی هست که نیاز به توجه به دیگر موضوعات نباشد، این که هر روز صبح بوی طبیعت می آید حتی اگر آن طبیعت کاج های تکراری حیاط دانشگاه باشد، هر روز صبح قطعه ای از بهشت هست که مرا صدا می زند (شهید گمنامی که مال خودم است)، اگر چه دور و بر بهشت مان را دارند ساخت و ساز می کنند! هر روز صبح سلامتی مهمان خانه ی ماست و هر روز صبح می شود زنگ زد به همه ی آنهایی که دوست شان دارم و صدایشان را بشنوم...
می خواهم برای خودم تکرار کنم: شاد بودن دلیل نمی خواهد برای غمگین بودن باید به دنبال بهانه بود!

خدایا تو را سپاس...