ربنای بچگی من این بود:
رَبَّنَا لاَ تُزِغْ قُلُوبَنَا بَعْدَ إِذْ هَدَیْتَنَا وَهَبْ لَنَا مِن لَّدُنکَ رَحْمَةً إِنَّکَ أَنتَ الْوَهَّابُ
پروردگارا، پس از آنکه ما را هدایت کردى، دلهایمان را دستخوش انحراف مگردان، و از جانب خود، رحمتى بر ما ارزانى دار که تو خود بخشایشگرى*.... الهی آمین
این ربنا را از امام جماعت دبستان مون یاد گرفته بودم و به مادرم هم یادش دادم، اما چندین سال! که دیگه نخوندمش و کلاً از حافظه ام پاک شده بود! تا امروز که اومدم به همکارم بگم ولی هر چی فکر کردم یادم نیومد که نیومد! معنای خیلی قشنگی داره، گذاشتمش اینجا هم خودم دوباره مرورش کنم هم شاید برای شماها هم تکرار بشه!
خوشحال می شم شما هم مروری روی ربناهایی که بهشون انس داشتید بکنید و توی نظرات بنویسید شاید ما هم سعادت داشتیم و خواندیم!
* آیه ی 8 سوره ی آل عمران
[ سه شنبه 92/7/30 ] [ 12:36 عصر ] [ ساجده ]
