مسئولیت پذیری همه اش دردسر است؛ مسئولیت پذیر که باشی دیگر نمی توانی بزنی وسط صف و زودتر کارت را راه بیندازی، یا نمی توانی بی خیال کار ارباب رجوعی باشی که سهواً پاسخ اشتباه به او داده ای، یا دیگری که کارش گره خورده و عجله هم دارد، حتی نمی توانی خودت را قانع کنی که بقیه اش دیگر در حیطه ی وظایف من نیست، یا... .
پس مجبوری صف طولانی را منتظر بمانی، سر کار استرس بیشتری را تحمل کنی، بیشتر در تکاپو باشی، از زمان استراحتت کم کنی و احتمالاً در این پروسه از یک سری از همکارها یا بالا دستی ها هم حرف هایی بشنوی، بیشتر حرص می خوری و ... .
استرس زیاد، فشار کاری بیشتر، استراحت کمتر و یک سری موارد دیگری که حین مسؤلیت پذیری رخ می دهد احتمالاً می شود بیماری هایی چون فشار خون یا بیماری های قلبی یا روحی یا هر بیماری دیگر که آخرش می شود طول عمر کوتاه تر؛ می بینید مسؤلیت پذیری اصلاً خوب نیست. اینها حرف هایی بود که دو هفته ی پیش داشتم برای خودم تکرار می کردم تا این قدر برای دانشجوها دل نسوزانم، در تکاپو نباشم کارشان راه بیفتد و راهکار یادشان ندهم؛ آخر می دانید خیلی تلخ است گوشی تلفن را برداری بعد ببینی مسؤل بالا دستی ات از آن طرف گوشی خیلی جدی دارد لفظاً توبیخ ات می کند، که چرا فکر می کنی باید کار همه را راه بیندازی، چرا به دانشجوها نمی گویی نه، نمی شود، امکان پذیر نیست... . حناق گرفته بودم، حرف هایش تلخ بود، تلخ ِ تلخ . اگر چه موردی که به آن اشاره داشت را من اصلاً در آن نقشی نداشتم ولی با این رویه در کار یحتمل پیش می آمد باز هم از این موارد! پس باید تمرین می کردم بی خیالی، تنبلی و بی مسؤلیتی را؛ نباید آن قدرها هم سخت باشد، وجدان درد را که بگذاری کنار، کمی هم شلخته و بی نظم شوی عادت می کنی به بی مسؤلیتی... .
اما همان روز رسیدم به مبحث سلامت و طول عمر در کتاب " شخصیت، نظریه و پژوهش " می گفت: کودکانی که در کودکی – یازده سالگی – توسط اطرافیان مسؤلیت پذیر معرفی شده اند در بزرگسالی نیز این خصلت را حفظ کرده اند و به طور معنا داری بیشتر زندگی کرده اند، 30 درصد مرگ و میر در آنان به نسبت بقیه کمتر بوده است. آمار قابل توجهی ست، چرا؟
جواب جالب بود، چون افراد مسؤلیت پذیر، کمتر با مرگ های ناشی از خشونت مواجه می شوند، کمتر درگیر تصادف و زد و خورد می شوند، کمتر سیگار می کشند یا درگیر اعتیاد و شراب خواری شدید می شوند. بیشتر ورزش می کنند، رژیم غذایی مناسب تری دارند، رژیم دارویی و جسمی دقیق تری دارند و از خطرات محیطی به دورند.
خب این یعنی هم این افراد کمتر به سراغ خطر می روند و هم خطر کمتر به سراغ آنان می آید؛ من که تجدیدنظر کرده ام؛ مسؤلیت پذیر باشم و عذاب وجدان هم نداشته باشم؛ خوب شاید طول عمر بیشتر آن هم در سلامتی نعمتی باشد برای خودش... کسی چه می داند. :)
الهی دستم گرفته ای به لطف، ز عنایت رها مکن... الهی آمین
[ پنج شنبه 92/10/12 ] [ 10:8 عصر ] [ ساجده ]
