و لا تسبوا الذین یدعون من دون الله فیسبوا الله عدوا بغیر علم کذلک زینا لکل امة عملهم ثم الى ربهم مرجعهم فینبئهم بما کانوا یعملون
شما مؤمنان به آنان‌که غیر خدا را می‌خوانند دشنام مدهید تا مبادا آن‌ها از روى دشمنى و نادانى خدا را دشنام گویند، ما بدین‌سان براى هر امتى عمل‌شان را بیاراستیم و عاقبت بازگشت آنان به سوى پروردگارشان است، و او از اعمالى که مى‌کرده اند خبرشان مى دهد *

بسته‌ی تزیین شده‌ی شکوفه را می دهد دستم و می گوید: لعن بفرست به عمر...
حالم بد می شود، حالم سرصبح بدجوری به هم می ریزد؛ می روم به 20 سال پیش، 20 سال پیش بود اما با همین چند ثانیه پیش فرقی ندارد؛ کلمات تکرار می‌شوند، کلماتِ شعری که به تمسخر می‌خواندند، یک بیت یا یک مصرع، فرقی ندارد؛ شعری بود در تمسخر عزاداری بر حضرت ابوالفضل العباس... .
مصرعی که خودش روضه‌ای بود جگرسوز برای اهل دل... . آن روزها، روزهای جشن عمر بود آخر... .

به خود گفتا جواب است این نه جنگ است /// کلوخ انداز را پاداش سنگ است **

مهم نیست که فکر می‌کنیم اعتقادمان صحیح است یا نه، مهم آن است که آنان نیز فکر می‌کنند اعتقادشان صحیح است. منتها کلوخی که تو می اندازی، سنگش سر دیگری را نشانه گرفته... .

* آیه ی 108 سوره ی انعام
** نظامی

بارالها کمی معرفت، کمی دوراندیشی... الهی آمین