اولین باری که دیدم یک نفر پشت کرد به همه‌ی آرزوهایش یا بهتر بگویم به بزرگترین آرزوی دوران نوجوانی و جوانی اش، وقتی بود که پسر مورد علاقه‌ی همه‌ی عمر دوستم در زمانی اشتباه آمد خواستگاری‌اش! آن روز نفهمیدم ولی بعدها فهمیدم همه‌ی آدم‌ها یک وقت‌هایی پشت می‌کنند به آرزوهایشان حتی اگر یک عمر حسرتش را بخورند؛ اگر آرزویشان در زمانی اشتباه، در مکانی اشتباه بیاید سراغ‌شان پشت می کنند به آن و یک عمر حسرتش را می‌خورند... .

حالا من خواب‌هایم را چیده‌ام جلوی چشمانم و فکر می‌کنم آیا می‌شود آدم به خواب‌هایش، به رویاهایش هم پشت کند؟

بارالها کمکم کن تا با چشمانی باز به آینده نگاه کنم... الهی آمین