چندمین بار است که درمان را نیمه رها می کنم، بخاطر پول؟به ظاهر همینطور است اما واقعیت این است که بخاطررنج جدایی ست، خوب می دانم غایت این درمان آنجایی ست که جدایی را بیاموزم و این رنج، این درد به قدری برایم هولناک است که هر بار درمان را رها می کنم و در رابطه ای آشفته و بی سرانجام می مانم... آشفته و پریشان حال، پر از خشم، غیض، غضب و غصه اما از گام برداشتن به سمت جدایی اجتناب می کنم، حالا خودم نیز می دانم که همچون توده ای باروت پر از خشمم با فیتیله ای روشن که آرام آرام در حال سوختن است.