چقدر تولد برای ما شیرینه و مرگ سخت و ناگوار! اما خداوند چقدر قشنگ و چقدر راحت این دو را پشت سر هم گذاشته! و بعد به برانگیختگی در روز قیامت اشاره می کنه...
ما انسان را از عصارهای از گل آفریدیم. سپس آن را نطفهای در قرارگاه مطمئن (رحم) قرار دادیم. سپس نطفه را به صورت علقه (خون بسته) و علقه را به صورت مضغه (چیزی شبیه گوشت جویده) و مضغه را به صورت استخوانهائی در آوردیم، از آن پس آن را آفرینش تازهای ایجاد کردیم، بزرگ است خدائی که بهترین خلق کنندگان است! سپس شما بعد از آن میمیرید. سپس در روز قیامت برانگیخته میشوید.
آیات 12 تا 16 سوره ی المؤمنون
این آیه را که می خوندم به این فکر می کردم که مرگ هم می تونه به اندازه تولد آسان باشه؛ اگر ما از فرصت هامون استفاده کرده باشیم...
به این که تولد و مرگ در پیشگاه خدا یک جورند، مرگ هم تولدی دیگر است...
چه موجود ضعیفی هستیم. نه به اراده ی خود می آییم و نه به اراده ی خود می رویم و نه به اراده ی خود برانگیخته می شویم! پس حال که از خود اراده ایی داریم فرصت ها را غنیمت شماریم و گرفتار غرور نشویم
خدایا شکر
[ دوشنبه 88/12/17 ] [ 10:22 صبح ] [ ساجده ]
