سلام من همون دختر 13 ساله ام که گفتم يه يکي دو ماهي است اومديم يه جاي ديگه شرايط زندگيمون خيلي بهتر شده آروم ترم اما بازم ته دلم ميلرزه نمي‌دونم بايد چي کار کنم از يه طرف خودم اعصابم خورد ميشه از يک طرف آبجي ام از يه طرف مامانم مامانم هيچ وقت جلوي ما گريه نميکنه من تا حالا گريه مامانم و نديدم مامان من يک روانشناس و خيلي قوي اين حرفي که مي‌خوام بزنم براي تموم دختراي ايران هميشه کنار مامانتون بمونيد حتي اگه بد باشن پيام هاتون و ديدم من چند ماه پيش همش آهنگ هاي غمگين گوش ميکردم اما اين کار اشتباه بعضي از چيز ها رو بايد فراموش کنيد من دارم حتي بابام و فراموش ميکنم با کلي خواطره خيلي سخت اما شدني شما هم خواطره هاتون و فراموش کنيد خواطره هاي بد تون و يا آدم هايي که دوست شونندارين